Wentylacja centralna. Jeśli zaplanujemy ją już na etapie projektu, wydatki ograniczą się do zakupu i montażu wentylatora centralnego oraz kanału wyrzutowego. Wentylatory centralne w zależności od wydajności i dodatkowego wyposażenia (np. w regulację obrotów) kosztują od kilkuset do dwóch-trzech tysięcy złotych. Dom na planie prostokąta z przyklejonym drugim prostokątem Wentylacja grawitacyjna na poddaszu - Wymiana doświadczeń ogólnie - forum.muratordom.pl Projekty domów Unikaj kątów prostych, dzieląc je na nieco mniej ostre zakręty. W idealnym przypadku cała komunikacja powinna być ściśle pionowa. Wszystkie funkcjonalne części domu wymagają osobnego kanału wentylacyjnego. Bardzo niepożądane jest łączenie rur okapu kuchennego, wentylacja pionu kanalizacyjnego, przestrzeń na poddaszu, salony. Jesteś na: Forum Budowlane INSTALACJE BUDOWLANE Wentylacja i klimatyzacja jak wyciszyć kanały wentylacyjne jak wyciszyć kanały wentylacyjne Jeżeli Twoje rachunki za ogrzewanie są spore, masz pleśń w pokoju to może być spowodowane złą wentylacją w domu czy w mieszkaniu. . Okap bez wyciągu, czyli jak działa pochłaniacz Okap bez wyciągu to urządzenie niepodłączone do kanału wentylacyjnego. Do jego prawidłowego funkcjonowania potrzebny jest jedynie filtr węglowy. Okapy kuchenne dzielimy na 2 główne rodzaje: okapy bez wyciągu, czyli tzw. pochłaniacze: pracują w trybie zamkniętym, filtrują powietrze poprzez dodatkowy (oprócz metalowego) filtr węglowy i wpuszczają je z powrotem do kuchni wyciągi, czyli okapy w trybie otwartym podłączone rurą do kanału wentylacyjnego (komina) – do swojego prawidłowego funkcjonowania potrzebują drożnego przepływu powietrza, działają ze standardowym filtrem metalowym (najczęściej aluminiowym), który wyłapuje cząsteczki tłuszczu i brudu Zwykło się twierdzić, że okapy w trybie otwartym są skuteczniejsze i cichsze niż okapy bez wyciągu. Prawda jest jednak taka, że obecnie pochłaniacze, dzięki zaawansowanej technologii, są w stanie bez problemu sprostać największym potrzebom wentylacyjnym. Montaż okapu bez wyciągu jest często jedynym możliwym sposobem, by usuwać wilgoć i nieczystości z kuchni. Ma to miejsce np. w budynkach wielorodzinnych, w których nie został przewidziany dodatkowy komin wentylacyjny. Często na okap bez wyciągu decyduje się osoba, której daleko jest stylistycznie do zabudowanych maskownicą rur biegnących od okapów. Wtedy wybiera pochłaniacz, który zwykle zajmuje mniej miejsca. Znaczna liczba dostępnych okapów kuchennych może pracować w dwóch trybach, czyli otwartym lub zamkniętym. Tylko część urządzeń funkcjonuje wyłącznie jako pochłaniacze lub wyłącznie jako wyciągi. Okap bez wyciągu niczym dekoracyjna lampa Takiej estetyki próżno szukać wśród wyciągów kuchennych, które wymagają podłączenia ich rurą do kanału wentylacyjnego. Okapy bez wyciągu w kształcie gustownych lamp to jeden z ważnych powodów, dla których niektórzy użytkownicy decydują się właśnie na nie. Okap wyspowy Globalo Serina dostępny jest w kolorze białym lub czarnym. Biała wersja idealnie sprawdzi się np. w kuchni w stylu skandynawskim, podczas gdy kolor czarny dopełni szyk kuchni glamour. Okap Serina montuje się na 3 stalowych linkach, które pozwalają na regulowanie wysokości umieszczenia urządzenia (50-200 cm). Ma oryginalny i niepowtarzalny kształt, który w przekroju przypomina muszlę ślimaka. Brak odchodzących rur wentylacyjnych sprawia, że okap jest niezwykle lekki i zajmuje mniej miejsca, co zwiększa przestrzeń. Projektanci zadbali o każdy szczegół okapu Serina, a inżynierowi nadali mu wysoce specjalistyczne wnętrze. Z zewnątrz mamy do czynienia z wytrzymałym, białym szkłem hartowanym oraz nowoczesnym laminatem. Wnętrze skrywa wydajny silnik (350 m3/h), energooszczędne oświetlenie Power LED i wielowarstwowy, wzmacniany filtr aluminiowy. Okap bez wyciągu skośny Jeśli zaplanowaliśmy w naszej kuchni okap przyścienny, to warto rozważyć okap skośny, gdyż będzie dobrze komponował się bez wyciągu i odchodzącej od niego rury, pracując w trybie pochłaniacza. Okap skośny Globalo Larto to eleganckie urządzenie wykonane ze stali nierdzewnej i czarnego, hartowanego szkła. Model ze zdjęcia ma szerokość prawie 60 cm i wydajność 515 m3/h. Okap Larto ma prosty, ponadczasowy design, który współgra dobrze z kuchnią elegancką. Czarne szkło hartowane zalecamy pielęgnować specjalistycznymi środkami, by na długo pozostało gładkie, błyszczące i wytrzymałe. W tym celu polecamy spray Berner Active. Nie pozostawia smug i ma właściwości antystatyczne. Oświetlenie LED czyni z gotowania czynność przyjemną oraz zapewnia dodatkowy punkt światła w kuchni. Okap bez wyciągu blatowy Jako rewelacyjną alternatywę dla okapów wiszących, prezentujemy okap blatowy Bora Basic. To okap bez wyciągu, który zintegrowany jest z płytą grzewczą. To zupełnie innowacyjne podejście do walki z wilgocią, nieprzyjemnymi zapachami, szkodliwymi substancjami i tłuszczem. Pochłaniacz znajduje się u ich źródła, więc zasysa je, zanim jeszcze rozprzestrzenią się w pomieszczeniu. Płyta wykonana została z ceramiki SCHOTT, która zyskała uznanie na całym świecie, jako wytrzymała i odporna. Płyta ta umożliwia mostkowe łączenie pól grzewczych, dzięki czemu łatwo użyjemy różnych rozmiarów garnków i patelni. Dodatkowo Bora Basic wykrywa rozmiar naczyń. Okap bez wyciągu zintegrowany z płytą grzewczą to propozycja dla nowoczesnych i świadomych użytkowników, którzy uwielbiają innowacje. Okap bez wyciągu sufitowy Okapy sufitowe, jak wskazuje nazwa, montujemy w suficie. Najczęściej mogą pracować bez wyciągu jako pochłaniacze lub podłączone do wentylacji. Okap sufitowy Globalo Bardot ma rozmiar 100/50 cm i zamontowany w kuchni stanie się jednocześnie gustowną, nowoczesną lampą. Wykonany ze stali lakierowanej na biało oraz białego szkła hartowanego jest dodatkowym źródłem energooszczędnego światła. Sterowanie odbywa się za pomocą pilota. Okap Bardot może pracować z turbiną zewnętrzną. Gdy zamontujemy silnik poza kuchnią (w garażu, na poddaszu, w piwnicy), praca okapu będzie się charakteryzowała jedynie przyjemnym szumem pochłanianego powietrza. Okap bez wyciągu – podsumowanie okap bez wyciągu to okap pracujący w trybie zamkniętym, czyli jako pochłaniacz większość okapów kuchennych może pracować w trybie pochłaniacza (należy dokupić dodatkowy filtr węglowy) niektóre okapy kuchenne (np. dekoracyjne okapy wyspowe wiszące) pracują wyłącznie w trybie pochłaniaczy okap bez wyciągu nie wymaga podłączenia rur do kanału wentylacyjnego by zapewnić pochłaniaczom prawidłowe działanie, należy wymieniać filtry węglowe co 3-6 miesięcy W artykule przedstawiamy najczęściej popełniane błędy w wentylacji grawitacyjnej. 1. Zbyt słaby nawiew Z sytuacja taką mamy do czynienie najczęściej, gdy w oknach nie ma nawiewników. Jest to niestety powszechne. Spora część inwestorów - w trosce o pozorne oszczędności na ogrzewaniu, z nich rezygnuje. To duży błąd. Po pierwsze, zgodnie z przepisami, nawiewniki są wymagane w przypadku tego rodzaju grawitacji, po drugie, ich brak powoduje: zaparowywanie szyb okiennych i skraplanie się na nich pary wodnej; zwiększenie wilgoci w łazience, wykraplanie się jej na płytkach, zapach stęchlizny w powietrzu; pojawienie się pleśni na nadprożach, ościeżnicach okiennych, pod parapetami, w narożach pomieszczeń; złe samopoczucie, bóle i zawroty głowy, podrażnienie oczu, nosa i gardła, zmęczenie i trudności z koncentracją. Nawiewniki okienne montuje się w górnej części profilu okiennego, fot. Brevis. 2. Brak kanału wywiewnego w garderobie i spiżarni bez okien W pomieszczeniach tych nawiew powietrza powinny zapewniać kratki lub otwory w dolnej części drzwi, a wywiew - kanał wentylacyjny. Brak wymiany powietrza tam, gdzie przechowuje się produkty żywnościowe, sprzyja ich psuciu się, a w garderobie może powodować zaduch. 3. Zbyt krótkie kanały wentylacyjne lub za słaby ciąg Często tak się dzieje w domach parterowych i na poddaszach, gdzie kominy są za krótkie lub mają za długie odcinki poziome, co znacznie osłabia w nich ciąg. Problemowi można zaradzić, montując na wlocie do kanału wentylacyjnego (zamiast kratki) odpowiedni wentylator wyciągowy, wymuszający wystarczająco intensywny ruch powietrza. 4. Zła praca wentylacji podczas wietrznej pogody Zdarza się, że intensywnie wiejący wiatr wtłacza powietrze do kominów wentylacyjnych. Rozwiązaniem problemu jest zamontowanie na wylotach kominów wentylacyjnych nasad kominowych. 5. Niewłaściwe umiejscowienie otworów wywiewnych w kominie Jeśli otwór wywiewny umieści się wyłącznie po jednej stronie w bocznej ścianie komina, to podczas wiatru zanieczyszczone powietrze może być wtłaczane z powrotem do kanału, powodując odwrócenie ciągu. Aby temu zapobiec, na zakończeniach kanałów wywiewnych (w przeciwległych ścianach komina) wykonuje się otwory wylotowe. Niestety, wówczas trudno zgrupować kilka kanałów w jednym kominie. 6. Umieszczenie nawiewników w łazience Zamontowane w oknach lub ścianach mogą powodować wychładzanie wnętrza, co w łazience może być dokuczliwe. Dlatego powietrze do tych pomieszczeń należy doprowadzać nie z zewnątrz, lecz z przyległych pomieszczeń - przez otwory lub podcięcie w dolnej części drzwi. Jeśli okno w łazience ma nawiewnik, to kanał wentylacyjny zasysa przezeń zimne powietrze, zamiast wymuszać napływ ogrzanego - z sąsiednich pomieszczeń, w których nie ma kanałów wywiewnych. 7. Usytuowanie kanałów wentylacyjnych w ścianach zewnętrznych Tak umieszczone kanały są narażone na wychładzanie, w efekcie ciąg w nich zanika. Lepiej zaplanować je w ścianach wewnętrznych, a jeśli muszą przebiegać w zewnętrznych, należy koniecznie dobrze je ocieplić. 8. Podłączenie kilku pomieszczeń do wspólnego kanału wentylacyjnego Nie tylko nie zapewnia skutecznej wentylacji, ale sprzyja przenikaniu nieprzyjemnych zapachów pomiędzy pomieszczeniami. Właściwym rozwiązaniem są odrębne kanały w każdym z nich. 9. Umieszczenie kratek wentylacyjnych zbyt nisko Powinny być sytuowane nie niżej niż 15 cm od sufitu, bo właśnie tam gromadzi się najwięcej zanieczyszczeń powietrza (a także gaz ziemny, gdyby w instalacji gazowej pojawiła się nieszczelność). 10. Niewłaściwe rozmieszczenie kanałów wywiewnych Do kanałów wywiewnych powietrze napływa zawsze najłatwiejszą drogą, czyli z miejsc, gdzie napotyka najmniejszy opór. Do kanałów wywiewnych zbyt odległych od rejonów, z których mają usuwać zanieczyszczone powietrze, nie będzie ono napływać i wskutek tego pomieszczenia bez kanałów wywiewnych nie będą należycie przewietrzane. Podobnie będzie z pomieszczeniami bez kanałów, które dzielą od tych z kanałami więcej niż dwie pary drzwi. W takich sytuacjach w najbardziej oddalonych wnętrzach trzeba wykonać dodatkowe kanały wywiewne. Podobny problem może też dotyczyć poddasza, gdzie łazienka znajduje się często blisko schodów, a sypialnie są nieco od niej oddalone. Kanał wywiewny w łazience może wówczas zasysać powietrze nie tak, jak oczekujemy, tj. z sypialni na poddaszu, tylko z dołu, z otoczenia schodów. Autor: Joanna Dąbrowskafot. otwierająca: Bartosz Mam problem z brakiem wentylacji. Nie mam komina wentylacyjnego, a jedynie wybite otwory w ścianach i powstawiane w nie kratki wentylacyjne. Z tego co się dowiedziałem, to nie jest żadna wentylacja. Zbiera mi się woda na podłodze za regałem i za wersalką. W jaki najprostszy sposób można zrobić system wentylacyjny? Czy wstawić wyciągi elektryczne? One są chyba dość głośne. W opisywanym przypadku brak jest wywiewu powietrza, dlatego zanieczyszczenia i wilgoć nie zostają odprowadzone. W prawidłowo działającym systemie nawiew powietrza odbywa się do każdego pokoju, powietrze nasyca się wszelkimi zanieczyszczeniami, przepływa do przedpokoju, a stamtąd odprowadzane jest do pomieszczeń, w których znajdują się kanały wentylacyjne. Sprawne usuwanie powietrza jest możliwe dzięki prawidłowo zbudowanym kanałom wentylacyjnym. Powinny mieć odpowiedni przekrój i wysokość. Muszą być starannie wykonane (szczelne, bez wycieków zaprawy murarskiej) i ocieplone w miejscach narażonych na wychłodzenie. Gdy w otoczeniu budynku panują niekorzystne warunki aerodynamiczne (silne wiatry, sąsiedztwo wysokich budynków lub drzew) może się okazać, że na zakończeniu kanałów wentylacyjnych warto założyć specjalne nasady kominowe, zapobiegające nawiewaniu wiatru do kanałów i wspomagające ciąg kominowy. W przedstawionej sytuacji może się pan zdecydować na postawienie komina wentylacyjnego, którego działanie przy niewielkiej wysokości można wzmocnić nasadami kominowymi Schiedel (Bryza). Drugim rozwiązaniem jest system wentylacji mechanicznej gdzie wymuszony przepływ powietrza uzyskuje się dzięki zastosowaniu jednego lub kilku wentylatorów. Firma Schiedel ma w swojej ofercie wentylatory Fenko, które można zamontować na zewnątrz budynku. Wentylacja mechaniczna może mieć wiele odmian zależnych od sposobu wymiany powietrza, kierunku ruchu powietrza w stosunku do wentylowanego pomieszczenia, różnicy ciśnienia wewnątrz i na zewnątrz pomieszczenia. Należy pamiętać, że w przypadku stosowania w pomieszczeniu kotła z otwartą komorą spalania, z grawitacyjnym odprowadzeniem spalin, może być stosowana tylko wentylacja grawitacyjna lub wentylacja mechaniczna nawiewno–wywiewna (zrównoważona). Nowoczesne silniki i wirniki są zamykane w tłumiących obudowach i starannie wyciszone. Wybierając takie urządzenie, warto zwrócić uwagę na poziom emitowanego przez nie hałasu. Takie dane powinny być podane przez producenta. Oprócz wentylatorów w instalacji wentylacyjnej mogą hałasować także źle dobrane kanały wentylacyjne, (gdy będą zbyt wąskie przepływające nimi powietrze będzie szumiało), albo nieprawidłowo dobrane lub źle wyregulowane nawiewniki. Proszę się skontaktować ze specjalistą zajmującym się instalacjami wentylacyjnymi. Dobór odpowiedniego rozwiązania będzie możliwy dopiero po wizji lokalnej i ocenie sytuacji na miejscu. Prawo budowlane mówi o tym, że system wentylacyjny na poddaszu powinien obejmować wszystkie znajdujące się na nim pomieszczenia. Stąd też zadbać powinniśmy nie tylko o odpowiednią wentylację łazienki czy kuchni, ale także garderoby czy sypialni. Właściwości poddasza Poddasze pod względem wentylacji jest miejscem wyjątkowo newralgicznym. Powinniśmy pamiętać o tym, że to właśnie w tej części budynku gromadzi się najwięcej ciepła unoszącego się ku górze. Nadmiar pary gromadzącej się pod sufitem przy niepoprawnie wykonanym systemie wentylacyjnym może skraplać się na pokryciu dachowym. W takiej sytuacji zagrożeniem jest rozwój grzybów, a nawet niszczenie konstrukcji dachu. Stąd też wentylacja poddasza powinna być starannie wykonana i odpowiednio zaplanowana już na etapie projektowania budynku. Szczególnie, że jednym z najczęściej stosowanych systemów w przypadku poddaszy jest system wentylacji wywiewno-nawiewnej. Wykonanie takiej instalacji wymaga stworzenia osobnych kanałów wentylacyjnych, które współpracują z kratkami wywiewnymi we wszystkich pomieszczeniach usytuowanych na ostatnim piętrze budynku. Pomocny przeciąg Standardowa wentylacja grawitacyjna jest systemem, który rzadko okazuje się w pełni skuteczny w przypadku poddasza. Należy pamiętać o tym, że najwyższa kondygnacja budynku posiada niewielki ciąg wentylacyjny, który warto wspierać nie tylko poprzez zastosowanie wentylacji mechanicznej (wywiewnej czy też wywiewno-nawiewnej), ale także nawet najprostszymi metodami – chociażby za pomocą przeciągu. Z tego względu warto rozważyć umieszczenie okien połaciowych po dwóch przeciwległych stronach dachu, co zapewni efektywne wietrzenie pomieszczeń na poddaszu. Jest to szczególnie ważne w okresie grzewczym, kiedy zbyt słaba siła ciągu może prowadzić do odwrócenia funkcji kanałów wywiewnych na nawiewną. Nawiewniki okienne Efektywnemu działaniu systemu wentylacyjnego na poddaszu możemy także pomóc poprzez zastosowanie okien, które są wyposażone w specjalną klapę wentylacyjną lub coraz częściej stosowany nawiewnik. Tego rodzaju elementy pozwalają skutecznie wietrzyć pomieszczenia bez potrzeby otwierania okien. Dzięki temu wytworzymy pożądany przeciąg w niezwykle komfortowy sposób, nie narażając się na uciążliwe hałasy, dobiegające z zewnątrz budynku oraz unikając wychłodzenia wnętrza, do którego dochodzi podczas otwierania okien. Nasady hybrydowe Kolejnym elementem, który może wspomagać system wentylacyjny na poddaszu, jest nasada hybrydowa, umieszczana na zewnątrz budynku jako zwieńczenie przewodu wentylacyjnego – najczęściej wyprowadzonego z łazienki, gdzie zastosowanie takiego rozwiązania jest najbardziej skuteczne (w pozostałych pomieszczeniach wystarczające jest zastosowanie nawiewników). Nasady dają możliwość dostosowywania intensywności wymiany powietrza do warunków, jakie panują wewnątrz budynku. W zależności od modelu, możliwe jest programowanie ich działania w cyklu dobowym.

wentylacja na poddaszu bez komina